“แพะเปียง”  เป็นชื่อของป่าละเมาะมีเนินราบอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง  ในตำบลทุ่งแค้ว  อำเภอหนองม่วงไข่  จังหวัดแพร่  เป็นเขตติดต่อระหว่างอำเภอหนองม่วงไข่กับอำเภอลอง  แพะเปียงแห่งนี้เคยเป็น สถานที่ฝ่ายสัมพันธมิตร (อังกฤษ  อเมริกา)  ได้ขนส่งอาวุธยุทโธปกรณ์ให้แก่พวกหน่วยเสรีไทยในครั้งสงครามโลกครั้งที่ ๒  (ก่อนที่ญี่ปุ่นจะยอมแพ้) โดยทิ้งลงกับร่มในเวลากลางคืน  แล้วพวกพลพรรคก็ใช้ล้อเกวียนของชาวบ้านในตำบลใกล้เคียงขนออกไปยังที่พัก  คือ ถ้ำเสรีไทย ซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปอีกประมาณ    ๑๐ กิโลเมตร    แพะปียงถูกใช้เป็นที่ตั้งของหน่วยเสรีไทยในการต่อต้านทหารญี่ปุ่นที่เข้ามารุกรานเมืองไทย  โดยใช้เป็นสถานที่จัดตั้งวิทยุติดต่อ  เป็นที่ส่งกำลังอาวุธ  กำลังคน  อาหาร  เครื่องมือสื่อสารทางอากาศ  และเป็นแหล่งฝึกกำลังซ่องสุมกำลังพลคนไทย  คนเมืองแพร่  โดยเฉพาะคนในท้องที่อำเภอหนองม่วงไข่  ในส่วนของเมืองแพร่มีนายทอง  กันทาธรรม  เป็นหัวหน้าขบวนการเสรีไทย  และให้ความร่วมมือกับเสรีไทยจากในส่วนกลาง  และจากต่างประเทศ  จนฝ่ายสัมพันธมิตรชนะสงครามโลกครั้งที่ ๒

                ในปัจจุบันเมื่อเดินทางจากตำบลทุ่งแค้วไปตามถนนสายทางหลวงชนบท หมายเลข พร. ๒๐๐๙ เป็นถนนลาดยางไปประมาณ  ๒  กิโลเมตร ต่อด้วยถนนลูกรังที่รถยนต์วิ่งผ่านไปมาได้สะดวก  ไปอีกประมาณ ๙ กิโลเมตร  ก็ถึง “ แพะเปียง ” ซึ่งสองข้างทางไปยังแพะเปียงนั้น  มีภูเขาลูกเล็ก    ลูกใหญ่และมีต้นไม้ทั้งเล็กและใหญ่ขึ้นประปราย  เนื้อที่ส่วนใหญ่พวกชาวบ้านจะจับจองเป็นที่ทำไร่ทำสวนและเป็นที่ว่างเปล่า  ไม่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นเลย      แพะเปียง  จึงนับได้ว่าเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่ควรจารึกเล่าขานให้ลูกหลานเมืองแพร่ได้ภูมิใจ

ถ้ำเสรีไทย  เป็นสถานที่จัดตั้งกองอำนวยการหน่วยเสรีไทย     ในปัจจุบันเป็นถ้ำที่อยู่บนภูเขาลูกใหญ่       ตั้งอยู่ห่างแพะเปียง ไปประมาณ  ๑๐  กิโลเมตร  อยู่ในเขตบ้านต้าแป้น  ตำบลเวียงต้า  อำเภอลอง จังหวัดแพร่