แพะเปียง
|
 |
“แพะเปียง”
เป็นชื่อของป่าละเมาะมีเนินราบอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่ง ในตำบลทุ่งแค้ว อำเภอหนองม่วงไข่ จังหวัดแพร่
เป็นเขตติดต่อระหว่างอำเภอหนองม่วงไข่กับอำเภอลอง แพะเปียงแห่งนี้เคยเป็น สถานที่ฝ่ายสัมพันธมิตร (อังกฤษ อเมริกา)
ได้ขนส่งอาวุธยุทโธปกรณ์ให้แก่พวกหน่วยเสรีไทยในครั้งสงครามโลกครั้งที่
๒ (ก่อนที่ญี่ปุ่นจะยอมแพ้)
โดยทิ้งลงกับร่มในเวลากลางคืน
แล้วพวกพลพรรคก็ใช้ล้อเกวียนของชาวบ้านในตำบลใกล้เคียงขนออกไปยังที่พัก คือ ถ้ำเสรีไทย ซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปอีกประมาณ ๑๐ กิโลเมตร แพะปียงถูกใช้เป็นที่ตั้งของหน่วยเสรีไทยในการต่อต้านทหารญี่ปุ่นที่เข้ามารุกรานเมืองไทย โดยใช้เป็นสถานที่จัดตั้งวิทยุติดต่อ เป็นที่ส่งกำลังอาวุธ กำลังคน
อาหาร เครื่องมือสื่อสารทางอากาศ และเป็นแหล่งฝึกกำลังซ่องสุมกำลังพลคนไทย คนเมืองแพร่
โดยเฉพาะคนในท้องที่อำเภอหนองม่วงไข่
ในส่วนของเมืองแพร่มีนายทอง
กันทาธรรม เป็นหัวหน้าขบวนการเสรีไทย และให้ความร่วมมือกับเสรีไทยจากในส่วนกลาง และจากต่างประเทศ จนฝ่ายสัมพันธมิตรชนะสงครามโลกครั้งที่ ๒
ในปัจจุบันเมื่อเดินทางจากตำบลทุ่งแค้วไปตามถนนสายทางหลวงชนบท
หมายเลข พร. ๒๐๐๙ เป็นถนนลาดยางไปประมาณ ๒ กิโลเมตร
ต่อด้วยถนนลูกรังที่รถยนต์วิ่งผ่านไปมาได้สะดวก
ไปอีกประมาณ ๙ กิโลเมตร ก็ถึง “ แพะเปียง
” ซึ่งสองข้างทางไปยังแพะเปียงนั้น มีภูเขาลูกเล็ก ลูกใหญ่และมีต้นไม้ทั้งเล็กและใหญ่ขึ้นประปราย
เนื้อที่ส่วนใหญ่พวกชาวบ้านจะจับจองเป็นที่ทำไร่ทำสวนและเป็นที่ว่างเปล่า ไม่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นเลย แพะเปียง
จึงนับได้ว่าเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่ควรจารึกเล่าขานให้ลูกหลานเมืองแพร่ได้ภูมิใจ
|
ถ้ำเสรีไทย
|
 |
ถ้ำเสรีไทย เป็นสถานที่จัดตั้งกองอำนวยการหน่วยเสรีไทย ในปัจจุบันเป็นถ้ำที่อยู่บนภูเขาลูกใหญ่ ตั้งอยู่ห่างแพะเปียง ไปประมาณ ๑๐ กิโลเมตร
อยู่ในเขตบ้านต้าแป้น
ตำบลเวียงต้า อำเภอลอง จังหวัดแพร่
ถ้ำเสรีไทยนี้ สมัยก่อนชาวบ้านจะเรียกว่า “ห้วยถ้ำ” ป่าแม่แฮด บริเวณใกล้เคียงจะมีลำห้วยไหลผ่านเป็นแหล่งน้ำดี และที่สำคัญคือในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒
นั้นหน่วยเสรีไทยได้ย้ายหน่วยงานรับ –
ส่งวิทยุเพื่อติดต่อกับฝ่ายสัมพันธมิตรที่อินเดียจากดอยผาบ่อง มาอยู่ที่ห้วยถ้ำ ป่าแม่แฮด เพราะมีแหล่งน้ำดี การหาเสบียงอาหารสะดวก และอยู่ใกล้แพะเปียง โดยใช้เป็นสถานที่รับ
– ส่งวิทยุ เก็บอาวุธ ยุทธภัณฑ์และเสบียงอาหารสำหรับพลพรรค |